Page 18 - locotrip-001

locotrip 17

Ο Θανατος
ομορφο πραμα , κι αναγκαιο
πως να μην τον αγαπησουμε
Να μην τον αγαπησουμε πολυ, ομως,
γιατι θα αδικησουμε τη Ζωη, τοτε
ο θανατος – η ζωη
το ον θελει φαΐ (δεν ξερω κατι αλλο)
και φαΐ γινεται το ον
επισης μη ξεχναμε
τελειωνει σιγα σιγα ή/και αποτομα
το προηγούμενο
και να’το το επόμενο σιγα σιγα αναδύεται
απο την ανυπαρξια ( ,να ηγηθει, ισως)
εν μερει υπευθυνο για το θανατο
αυτού-που-τώρα-γινεται εκεινο-τοτε
Ε, Ναι, ο χρονος ειναι παρων, ενα φοντο για τα συμβαινοντα
,για τις διαδοχες θανατων και ζωών
Πικρές διαδοχες παντως
Δυσκολα καταπίνονται
(ε, ναι, αυτές οι μεταφορες, η αργοκίνητη γλωσσα)
Απο τη πλευρά των ‘ζωντανων’ εννοώ
δεν ειμαι σιγουρος για τη πλευρα των ετοιμοθανατων
Εκει μπορει η πικρα να ειναι ευκολοπιοτη
(ε, ναι αυτες οι αναλογιες, ισως στο μελλον ‘να λενε περισσο-
τερα’.. ίσως.. )
Τελος παντων, να μη πολυλογω τελειωσε κι η σελιδα
ΘΑΝΑΤΟΣ δεν ΥΠΑΡΧΕΙ ..
natsakakan