Page 19 - locotrip-001

locotrip 18

Podgorica
Με καινούριο φεγγάρι στην Podgorica
περνώντας τη γέφυρα της Χιλιετίας
ντύνομαι όλα τα βλέμματα αρχαίων φαντασμάτων
-δικών μου και ξένων-
και καθρεφτίζομαι στο Morava, αθώα.

Αράζω στο Block 4, χαζεύοντας παιδιά,
που γυρνούν στο στόμα τους σκληρά σύμφωνα
και σκέφτομαι πόσο θα ‘θελα να σπάσω μαζί τους
μερικά τζάμια.
Απ’ αυτά των κτηρίων της σοσιαλιστικής περιόδου,
τότε που η πόλη λεγόταν Τίτογκραντ κι ο κόσμος ήταν αλλιώς.
Γιατί είν’ άγριο σκυλί η νοσταλγία και κάπως πρέπει
να την παλέψεις.
Αυτό μαρτυρούν τόσα συνθήματα,
για την πρώην Γιουγκοσλαβία,
που μου μεταφράζουν όπως-όπως.

Στο Ρολόϊ, στη Stara Varoš, παρουσιάζομαι τα μεσάνυχτα,
για να σας πω το παραμύθι...
Ήταν κάποτε, το Μπελγκιουρτλέν, το βατόμουρο
των Οθωμανών,
κι ύστερα το Βασίλειο του Μαυροβουνίου, το Πριγκιπάτο,
κι άλλα, κι άλλα... ->