Page 11 - locotrip-001

locotrip 10

Ο δρόμος, η φλέβα, και οι νευρώνες

Όταν ήμουνα μικρός αρεσκόμουν να παίζω με τις
σαπουνόφουσκες
Αργότερα μου είπαν πως οι σαπουνόφουσκες είναι ιδέες
Ε, λοιπόν σας ορκίζομαι πως ερωτεύτηκα μια σαπουνόφουσκα
Ο έρωτας μου τέλειωσε άδοξα. Με είχαν προειδοποιήσει πως
αν την αγγίξω θα πεθάνει. Μα δεν άντεξα.
Και με φυλάκησαν γι’ αυτό.
«750 e-mails ζυγίζουν 1 κιλό» λέει ένας φίλος και φεύγει.
Σκεπτικός, πλησιάζω μια γυναίκα σε κάποιο κοντινό πεζοδρόμιο
για να το αναλύσω.
- Μπορώ να σου μιλήσω για 5 λεπτά; την ρωτάω.
- Πως γίνεται αυτό; Δεν το ‘χω ξανακούσει, μου απαντάει.
Την χαιρετώ και φεύγω με την απορία.
Έγινα αύτο που διδάχτηκα να μισώ στο τέλος.
Όταν σταμάτησα να κοιτώ και ξεκίνησα να βλέπω, είδα πως δεν
έχει και μεγάλη διαφορά.
Η σαπουνόφουσκα είναι η ίδια και στο τέλος θα σπάσει.
Μερικοί φοβούντε μην τους ρουφίξει και εξαφανιστούν.
Προσπαθώ να ακούσω τη σκέψη τους μα δεν είναι αρκετό.
Πρέπει να αφουγκραστώ και βγαίνω πάλι στο δρόμο.
Ο κόσμος σφάζεται για να διατηρίσει στη ζωή ένα τέρας
Όλοι θέλουν να είναι τυχεροί και να τους καταπιεί
Οι περισσότεροι χάνουν και αποτραβιούντε στις σκιές,
με χάπια κι αλκοόλ. ->