Περιγραφή
Η παρούσα εργασία αναπτύχθηκε σε διαδοχικές φάσεις, σπειροειδώς, με τα βασικά θεωρητικά της μοτίβα να επανέρχονται σε διαφορετικά επίπεδα. Εν μέρει τούτο οφείλεται και στις ειδικές συνθήκες παραγωγής της.
Το πρώτο δοκίμιο, “Cosi la Metafisica e fatta Fisica”,γράφτηκε το 1989, κατόπιν προτροπής του ποιητή Σωκράτη Σκαρτσή, με στόχο να συμπεριληφθή σ’ ένα συλλογικό τόμο για το Σολωμό.
Το “Mysterium Magnum revelans se ipsum”, αποτελεί εισήγηση στο 10ο Συμπόσιο Ποίησης, στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας το 1990. Συνοψίζει ουσιώδη στοιχεία του πρώτου κειμένου και διερευνά παραπέρα τη σχέση του σολωμικού ποιητικού στοχασμού με την διαλεκτική του Jacob Boehme.
Καθώς στο επίκεντρο της όλης προβληματικής βρίσκεται η στροφή στον Hegel κι η ανίχνευση της οδού υπέρβασής του μέσα στην Ιστορία, στο παρόν τομίδιο περιελήφθη, ως επίμετρο, το φιλοσοφικό σημείωμα Hegel – Boehme – Marx, που γεννήθηκε το 1991 από τα προηγηθέντα κείμενα.
Σε κάθε περίπτωση, υπενθυμίζεται ότι πρόκειται για ένα work in progress. (Από τον πρόλογο του συγγραφέα)
