Περιγραφή
“…Έννοιες και πρακτικές όπως “αποκλειστικότητα”, “κτητικότητα”, “μονογαμία”, “γάμος”, “πίστη”, “απιστία”, “κεράτωμα” θεωρούνται στις μέρες μας αποδεκτές σαν αυτονόητες. Σαν κάτι μοιραίο που το προκαλεί και το έχει ανάγκη η “φύση” του ανθρώπου. Σαν φυσικός νόμος, κάτι δεδομένο, αναλλοίωτο, και αιώνιο. Το ίδιο ισχύει και για την πυρηνική οικογένεια. Το διαζύγιο παραμένει ένα αναγκαίο κακό ενώ ο γάμος ένα αναγκαίο καλό με κάποιες “μικρές” επιφυλάξεις, που εν τέλει δεν εξετάζονται παραπέρα και αγνοούνται….
“…Ο στόχος αυτού του βιβλίου δεν είναι να πείσει αλλά να προβληματίσει, όσο και αν κάποιες σκέψεις – απόψεις εκφράζονται αποφατικά, για να μην χαλάσει η αισθητική του, με το να προστίθεται στην αρχή κάθε τέτοιας πρότασης ένα ΙΣΩΣ. Απλά έτσι νομίζουμε και αισθανόμαστε τώρα. Έτσι “έδοξε” τοις γράφουσι, ως ατόμων και προσώπων ταυτόχρονα μοναχικών και κοινωνικών, που ψάχνουν την αλήθεια τους και θέλουν να την μοιραστούν.” (Από την παρουσίαση της έκδοσης)