Περιγραφή
Το φορτηγό σταμάτησε στη μέση του δρόμου και από το μεγάφωνό του μια φωνή άρχισε να διαλαλεί: “Εντός ολίγου θα μοιραστούν σε όλους δωρεάν γυάλινες μυγοσκοτώστρες, μαζευτείτε, κυρίες και κύριοι, μην παραλείψετε να πάρετε, είναι εντελώς άχρηστο αλλά είναι δωρεάν, θα πάρει ο άλλος και εσύ όχι; ελάτε, κυρίες και κύριοι…” και συνέχισε να επαναλαμβάνει τα ίδια, μέχρι που από περιέργεια μαζεύτηκαν κάποιοι, το φορτηγό καθυστερούσε να ανοίξει, μαζεύτηκαν κι άλλοι, αναμονή, “εντός ολίγου, κυρίες και κύριοι”, μικροσπρωξίματα, “εγώ ήμουν πριν από εσάς, κυρία μου”, ένταση, τσαμπουκάδες, γριές ημιλιπόθυμες, και όταν τελικά άνοιξε η πίσω πόρτα του φορτηγού έγινε το έλα να δεις, έπεσαν μπουκέτα στην ψύχρα, παιδιά χάσανε τις μανάδες τους, ηλικιωμένοι ξεψύχησαν στο πεζοδρόμιο, και όλα αυτά επειδή: α) ήταν τσάμπα, β) “δεν κατάλαβα, εγώ μαλάκας είμαι να πάρουν όλοι και εγώ να μην πάρω;” Ηθικόν δίδαγμα: Μας αξίζει, και με το παραπάνω, κάθε καραγκιόζης δήμαρχος, νομάρχης, βουλευτής και υπουργός που βλέπουμε στην τηλεόραση και αναρωτιόμαστε φωναχτά “μα καλά, ποιοι πάνε και τους ψηφίζουν αυτούς;” (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Ο αλλόκοτος νεαρός πρωταγωνιστής της ιστορίας μπαίνει στο πλοίο της γραμμής Πειραιάς-Σαλαμίνα για μια διήμερη κρουαζιέρα στον Σαρωνικό μαζί με άλλους αργόσχολους φίλους του. Κι όλα αυτά, ενώ το πανελλήνιο αγωνιά για τον επικείμενο αγώνα της Εθνικής στο Μουντιάλ. “Η κυβέρνηση, η αντιπολίτευση, ο στρατός και η εκκλησία”, οι πάντες. Εκείνος και οι φίλοι του όμως που βρίσκονται πάνω στο πλοίο, εκτοξεύουν στον αναγνώστη σουρεαλιστικές βόμβες ναπάλμ παλαβές ιστορίες που προκαλούν νευρικό γέλιο. Ιστορίες για μια κοινωνία στην οποία κυριαρχεί ο μικροαστισμός και η τηλεόραση παρασύρει τις μάζες στην ανοησία. Χιουμοριστικό, φευγάτο αφήγημα, με ευρεία χρήση της γλώσσας του δρόμου και ευφάνταστη εικονογράφηση. Όσοι αναγνώστες αισθάνονται νέοι, θα το λατρέψουν. (Βαγγέλης Μπέκας, Ελευθεροτυπία, 18/12/2010)
