Περιγραφή
Αν ο φιλοπερίεργος κι αγνώριστος αναγνώστης που είχε την ατυχία να πέσει το βλέμμα του πάνω σ’ αυτές τις σελίδες, και από κάποια ανεξήγητη διάθεση φιλοδοξεί να τις ρουφήξει, τυχαίνει να είναι οπαδός της μεταμοντέρνας ποπ φιλοσοφίας (δηλ. της “αντικουλτούρας) ή είναι από αυτούς που αναζητούν παντού φασισμούς για να τους καταγγείλουν, τον προειδοποιούμε ότι θα απογοητευτεί οικτρά. Δεν μιλάμε δε για τους αναγνώστες της Εσπρέσσο και τις κάθε λογής “επιτροπές κατοίκων”.
Γι’ αυτούς -ευτυχώς- δεν υπάρχουμε καν. Εδώ τίθενται τα σωστά ερωτήματα και είμαστε μετριόφρονες μόνο ως προς το ότι δίνουμε μια εν μέρει σωστή απάντηση. Η τιμή της ορθής επίλυσης του κοινωνικού ζητήματος -το μόνο ζήτημα για το οποίο μας ενδιαφέρει να μιλήσουμε- δεν ανήκει στα Παιδιά της Γαλαρίας. Μόνο η πρακτική ευφυΐα της εργατικής τάξης που αρνείται τον εαυτό της, απροσδόκητα, σαν έκρηξη ηφαιστείου παρόμοια μ’ αυτήν των πρώτων εργατικών συμβουλίων του 1905, έχει την αποκλειστική αρμοδιότητα, μέσα από τις υπάρχουσες και μελλοντικές προλεταριακές κοινότητες αγώνα, να στείλει Εκείνους στο σκουπιδοτενεκέ της Ιστορίας. […] (Από τον πρόλογο της έκδοσης)
