Περιγραφή
Στα γόνατα της μέρας σκαλώσανε της πείνας τα μυρμήγκια
και στου ήλιου τη σπηλιά, μαύρα χρυσάνθεμα φυτρώσαν.
Της δίψας μας το στρέμμα ποδοπατούν βουβάλια
και της φωνής τα ρούχα στενέψαν στο σεντούκι.
Σαράντα αιώνες τώρα
το φίδι σκαρφαλώνει στου μετώπου σου την άκρη,
και σκάει μες στα χέρια σου ανάπηρο πουλί.
Σαράντα αιώνες τώρα
σε σέρνει το βατράχι της υπόσχεσης
κι αφήνει στη φωλιά σου αυγό, του φόβου το κοράκι. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)