Περιγραφή
Στα πέντε αυτά διηγήματα, όπως και σ’ όλο σχεδόν το έργο του, ο σπουδαίος ουαλός συγγραφέας Άρθουρ Μάχεν (1863 – 1947) διερευνά τη μυστικιστική αρχέγονη φύση του Κακού, θεωρώντας το ως το θεμελιώδες στοιχείο της ισορροπίας της Δημιουργίας.
Το Κακό είναι ένα αβυσσαλέο πάθος που το έχουμε κληρονομήσει από την αρχαιότητα, υποστηρίζει ο συγγραφέας και αφηγείται ένα “επιστημονικό” πείραμα, με το οποίο αποκαλύπτεται το κτήνος που ενυπάρχει μέσα στον άνθρωπο. Απόγονοι αυτού του κτήνους είναι κάτι νανοειδή, τερατόμορφα πλάσματα που σκοτώνουν όποιον μπει στην περιοχή τους στα βρετανικά νησιά που κατοικούν. Ένα διαβολικό ζευγάρι κι ένα τερατόμορφο αγόρι είναι οι φυσικοί φορείς αυτού του Κακού, που μοιάζει να μολύνει ακόμη και τη φύση.
Η αιώνια σύγκρουση του Καλού με το Κακό παρουσιάζεται από τον Άρθουρ Μάχεν μοναδικά, αιτιολογώντας και γιατί ο Λάβκραφτ είχε ως πρότυπο το έργο του. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)