Περιγραφή
Ταξιδεύοντας στο μέλλον η φαντασία μου στέκεται στους επόμενους αιώνες και καθώς παρατηρώ από εκεί πέρα, με θαυμασμό και έκπληξη, την ευημερία, το μεγαλείο και τη ζωή που έχει αποκτήσει αυτή η περιοχή, νιώθω συνεπαρμένος και μου φαίνεται ότι τη βλέπω στην καρδιά του σύμπαντος, να απλώνεται κατά μήκος των εκτενών ακτών της, ανάμεσα στους δυο ωκεανούς που η φύση είχε χωρίσει και η πατρίδα μας ενώνει με τα μακριά και πλατιά κανάλια της. Τη βλέπω να είναι ο δεσμός, το κέντρο, η καρδιά του εμπορίου της ανθρώπινης οικογένειας. Τη βλέπω να στέλνει σε όλες τις γωνιές της γης τους θησαυρούς που κρύβουν τα βουνά της από ασήμι και χρυσό. Τη βλέπω να μοιράζει, χάρη στα θεϊκά φυτά της, υγεία και ζωή σε όλους τους ανθρώπους που υποφέρουν στον Παλαιό Κόσμο. Τη βλέπω να δείχνει τα πολύτιμα μυστικά της στους σοφούς που δεν ξέρουν ότι τα αποθέματα της γνώσης της είναι μεγαλύτερα από τα πλούτη που της χάρισε απλόχερα η φύση. Ήδη τη βλέπω να κάθεται στον θρόνο της ελευθερίας κρατώντας το σκήπτρο της δικαιοσύνης. Τη βλέπω στεφανωμένη με τη δόξα να δείχνει στους αρχαίους το μεγαλείο του σύγχρονου κόσμου. (Από τον λόγο στην Εθνοσυνέλευση της Ανγκοστούρα (1819), από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)