Η εμφάνιση των Επαναστατικών Πυρήνων και της Rote Zora τη δεκαετία του ’70 στη δυτική Γερμανία, σηματοδότησε μια νέα οπτική όσον αφορά την αντίληψη της επιλογής του ένοπλου αγώνα σε σχέση με τη συνεύρεση και την αλληλεπίδρασή του με τα μαζικά ανταγωνιστικά κινήματα. «κανένας κλειστός και περιορισμένος αριθμητικά κύκλος ανθρώπων δεν μπορεί να ισχυριστεί πως κατέχει μια ολιστική επαναστατική θεώρηση και πρακτική. Μέσα στην συνθήκη του ώριμου καπιταλισμού, η επιλογή της αντίστασης δεν μπορεί παρά να διέπει και να καθορίζει το σύνολο των βιωμένων στιγμών των εξεγερμένων, να αποτελεί καθοριστικό παράγοντα στα πλαίσια της αλλοτριωμένης καθημερινότητας και, κατά συνέπεια, να εκφράζεται σε πολλαπλά κοινωνικά μέτωπα: απεργίες, καταλήψεις εργοστασίων, συγκρούσεις στο δρόμο, αντάρτικο πόλης κτλ.»
ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
ΠΡΑΞΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΔΟΚΤΟΡΟΣ ΦΑΟΥΣΤΡΟΛ
ΠΟΡΕΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ…
ΠΛΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΠΛΟΥΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΥ
ΠΑΛΙΝΟΡΘΩΣΗ Ή ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ-ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ & ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟ-ΓΝΩΣΗΣ