Περιγραφή
Το γράμμα αυτό επιδιώκει να διευκρινίσει, χωρίς να υπερβάλει ούτε και να υποτιμήσει τίποτε. Η σαφήνεια είναι μια απαραίτητη προϋπόθεση της επαναστατικής πολιτικής.
Για να έχει όμως κάποια αξία αυτή η προσπάθεια θα πρέπει να είναι απελευθερωμένη από κάθε στοιχείο παρασιώπησης, διπροσωπίας, διπλωματίας. Αυτό απαιτεί να αποκαλεί κανείς τα πράγματα με το όνομά τους συμπεριλαμβανομένων και κείνων που είναι δυσάρεστα και λυπηρά για το Κόμμα. Σε παρόμοιες περιπτώσεις χαλούν τον κόσμο με τις φωνές τους πως ο εχθρός εκμεταλλεύεται την κριτική.
Σήμερα ιδιαίτερα θα είταν αδεξιότητα το να ρωτούσαμε τι εκμεταλλεύτηκε περισσότερο ο ταξικός εχθρός: την πολιτική της ηγεσίας που οδήγησε την κινέζικη επανάσταση στις πιο σκληρές ήττες ή τις πνιγμένες προειδοποιήσεις της Αντιπολίτευσης, που ξεσκέπαζαν το ψεύτικο κύρος του αλάνθαστου; Θα μπορούσε κανείς να επαναλάβει το ίδιο ερώτημα για το θέμα της Αγγλορωσικής Επιτροπής, της προμήθειας σταριού, του κουλάκου γενικά, για το θέμα της επίσημης γραμμής ενός οποιουδήποτε Κομμουνιστικού Κόμματος. Όχι, δεν είναι η κριτική της Αντιπολίτευσης που φρενάρησε την ανάπτυξη της Κομμουνιστικής Διεθνούς στη διάρκεια των πέντε τελευταίων χρόνων. […] (Από την έκδοση)
