Περιγραφή
Στην αρχή, ο αστικός κόσμος έκανε πως δε βλέπει τις οικονομικές επιτυχίες του σοβιετικού καθεστώτος, που είναι η πειραματική απόδειξη της βιωσιμότητας των σοσιαλιστικών μεθόδων. Μπροστά στο ρυθμό, τον χωρίς προηγούμενο στην ιστορία, της βιομηχανικής ανάπτυξης στη Ρωσία, οι σοφοί οικονομολόγοι του κεφαλαίου, προσπαθούν συχνά, ακόμα και τώρα, να κρατήσουν εσκεμμένα μια βαθιά σιωπή ή περιορίζονται στο να θυμίζουν την υπέρμετρη “εκμετάλλευση της αγροτιάς”. Αφήνουν, έτσι, να τους ξεφύγει μια θαυμάσια ευκαιρία να μας εξηγήσουν γιατί, λόγου χάρη, η χτηνώδης εκμετάλλευση των αγροτών στην Κίνα, την Ιαπωνία, τις Ινδίες δεν παρήγαγε ποτέ ένα βιομηχανικό ρυθμό που, έστω και από μακριά, να πλησιάζει το ρυθμό της Σοβιετικής Ένωσης.
Ωστόσο, στο τέλος, τα γεγονότα θριαμβεύουν. Τα βιβλιοπωλεία, σε όλες τις πολιτισμένες χώρες, είναι τώρα γεμάτα με βιβλία για τη Σοβιετική Ένωση. Αυτό δεν είναι παράξενο: τέτια φαινόμενα δεν παρουσιάζονται συχνά. Η φιλολογία που υπαγορεύεται από το τυφλό αντιδραστικό μίσος σύντομα συρρικνώνεται. Ένα αξιοσημείωτο μέρος από τα τελευταία έργα για τη Σοβιετική Ένωση έχουν υιοθετήσει έναν ευνοϊκό, αν όχι έναν εκστατικό τόνο. Δεν μπορεί παρά να χαίρεται κανείς για την αφθονία της φιλοσοβιετικής φιλολογίας, που είναι μια ένδειξη ότι μεγάλωσε το διεθνές γόητρο του νέου κράτους. Είναι άλλωστε αμέτρητα πιο αξιέπαινο να εξιδανικεύουν τη Σοβιετική Ένωση παρά να εξιδανικεύουν τη φασιστική Ιταλία. Άδικα, όμως, θα έψαχνε ο αναγνώστης, σ’ όλα αυτά τα βιβλία, για μια επιστημονική εχτίμηση γι’ αυτό που γίνεται πραγματικά στη χώρα της Οχτωβριανής Επανάστασης. […] (Από την εισαγωγή της έκδοσης)
